#mixmatchmuseum: De regenboog-bufen praten terug

In de tentoonstelling Regenboog tonen twee objecten, Helena (He) en Horloge (Ho), hun ware gezicht en gaan het gesprek aan over hun ervaringen:

(He) Waarom zit jij in een aquarium, ik bedoel he...

(Ho) Ach het begon allemaal met een idee om mij, de tijd, te laten slingeren vanaf het plafond, terwijl ik naar jou opkeek.

(He) Nou blij dat dit proefballonnetje neergehaald is: was jij misselijk geworden en ik in slaap gevallen!

(Ho) Vervolgens zou ik een hooggeplaatst eigen paleisje krijgen, maar ook dat werd het niet.

(He) Kijk je me daarom niet aan? Beetje stuurs voor je uit aan ’t mokken? Blijft mijn vraag: vanwaar die glazen doos?

(Ho) Is kogelwerend glas. Ik ben delicaat.

(He) Bedoel je niet ‘delicatesse’? Je hokt met serviesgoed!

(Ho) Ik hoef natuurlijk niet te vragen waarom jij achter ’t raam zit: snoepje van de week?

(He) Ik val in voor m’n zus Linda, die was dubbel geboekt. Veel beter zo, want die heeft ’n wat kwaaie kop, net als... nou ja. Eigenlijk hadden ze eerst m’n zus Claudia willen hebben maar dat is helemaal geen pretletter! Over mokken gesproken: ik zie het Amstel Hotel op dat roze potje staan.

(Ho) Mooi verhaal: het servies is gemaakt voor een Amsterdamse die ging trouwen met iemand uit Keulen. Door de foto’s van haar stad op het servies kon ze haar vertrouwde omgeving meenemen naar haar nieuwe leven. Die overgang naar een nieuwe fase, waarin fotografie een rol speelt, zie je ook op dat schilderij.

(He) ik vond daar eerst weinig kleur aan zitten, tot ik dat blauwgroene raampje, of luik, zag en dat is dan ineens opvallend, en speels.

(Ho) Hij werkte vaak ter plekke, net als Van Gogh met wie hij heeft samengewerkt.

(He) Die korte verfstreken, net als bij Van Gogh! Heel anders dan de dunne lijnen op het schilderij ernaast. Dat heeft bovendien iets robuusts en voorzichtigs tegelijk. En die autootjes!

(Ho) Het is de tijd van de wederopbouw: hard werken en optimisme.

(He) En daarnaast: weer die korte verfstreken, nu in dezelfde kleur, alleen zichtbaar van dichtbij. Intens geel trekt je gelijk dichterbij. Het past als een puzzel in elkaar, en toch zit er beweging in.

(Ho) De Stijl was strenger dat dit op Dada geïnspireerde werk. Dat heeft een speelsheid die je ook bij de maquette ziet. Daar zit een groen vlak in, waar Mondriaan vast bezwaar tegen had.

(He) Een prachtige ruimte, ik zie me daar al dansen! Snap niet dat mensen daar slingers wilden ophangen, en zich afvroegen of het kunst was.

(Ho) Die maquette is geen kunst of erfgoed, maar nagemaakt om de echte zaal te laten zien. Werkt natuurlijk beter dan foto’s, want de ruimte is tot kunst gemaakt. Dit object is het enige waar je aan mag zitten: zie je die rode knop?

(He) Dan gaat het licht aan! Iets voor jou, zeg je geen domme dingen meer.

(Ho) Goed kijken is ook een kunst mevrouw-op-de-foto!

(He) Misser, ik was een beetje dom. Dezelfde primaire kleuren zie je in de film, mijn favoriet: daar gebeurt wat! Alsof je door een grote lego-wereld raast waar ineens uit de mist van het verleden een sprookjesachtig grijs beeld opdoemt waarbij je je thuis voelt.

(Ho) Natura artis magistra? Dit soort kunst heeft, net als fotografie, een plaats moeten veroveren binnen de kunst. En net als architectuur is mode soms kunst.

(He) Dus als ik naar dat luchtige outfitje kijk en denk: ik zou die top andersom dragen …

(Ho) Hoe blij ik er ook mee ben, maar nee, dan vat je ‘m niet. Trouwens, als je geen kou wil vatten kun je beter die blauwe jurk aantrekken, in plaats van je lolbroek en grapjas.

(He) Niet mijn ding, hoewel ik de strikjes achterop leuk vind hoor. Maar ik vind mijn Yves-Klein blauw mooier en ik zie me er niet mee op de fiets. Kijk op dat bordspel: door hun lange rokken moesten vrouwen fietsen met hun handen!

(Ho) Het bordspel met de tram moest elders een rol spelen, vandaar dit. Ikzelf prefereer schaken, maar dit past natuurlijk prima bij deze museumwedstrijd. Wie van ons heeft nu gewonnen?

(He) We zijn het servies met de bloemen vergeten! Ik bedoel appeltjes van Oranje. Heb trouwens ondervonden dat onze koning net als zijn opa ...

(Ho) Niet over het koningshuis! Zijn trouwens groenten.

(He) Vergeten groenten!

(Ho) Geef het volk brood en spelen …

(He) De mensen moeten zelf maar komen kijken. Wat staat zij daar nou te gebaren?

(Ho) En komen luisteren! Misschien wil ze wat zeggen?

(Ma) Het begon allemaal met een grote roze jurk in de Sonsbeek-tent…

(Ho) Ach onze tijd is voorbij.