hallo Hans ,ik stuur je nogmaals een berichtje Antonie had een slagerij opde Palmgracht 43 daar zijn ook zijn kinderen geboren,Toen opa Aupers trouwde met geertuida in1909 is hij de slagerij begonnen in de eerste Laurierdwarsstraat 10 dus waarom jij het nou steeds over 120 jaar hebt??? deze huizen kun je zien op stadsarchief amsterdam/beeldbank groetjes Henny
Ik ben voor een gedeelte opgegroeid, na schooltijd op de keizergracht. in de slagerij op de tweede laurierdwarssstraat 10 Uit school moest ik altijd naar de slagerij,want er was al vroeg genoeg te doen Als 10 jarige stond ik al achter de vleeswaren snijmachine en als het rustig was achter het hakblok bij mijn vader.Tegen 6 uur moest dat hakblok altijd schoongemaakt met een grote staalborstel. De winkel moest geschrobd en vers zaagsel op de grond.Als oudste zoon moest ik toch een beetje klaargestoomd worden om de winkel tzt over de nemen Het is nog niet helemaal duidelijk wanneer deze slagerij is begonnen, we hebben wel een een foto van onze grootvader in de deuropening, omstreeks 1920 ? Volgens mijn vader heeft de slagerij 102 jaar bestaan steeds van oudste zoon op oudste zoon.Mijn broers ,maar voornamelijk ik als zg opvolger zagen deze overname al vroeg niet zitten en toen heeft mij vader in 1960 de slagerij verkocht aan de Bolsfabrieken en die hebben hem afgebroken. reageer maar ,misschien kan ik nog meer opschrijven.onder de titel van DE MEMOIRES VAN EEN SLAGERSZOON
Slagerij Aupers Palmdwarsstraat 2 en 2e Laurierdwarsstraat 10
aupers: een slagerij aan de tweede laurierdwarsstraat 10 was van mijn vader,wanneer is deze slagerij begonnen en door wie Er moet ook nog een foto zijn van slagerij Aupers aan de palmdwarsstraat, maar ik kan hem niet vinden
Slagerij Aupers Palmdwarsstraat 2 en 2e Laurierdwarsstraat 10
een slagerij aan de tweede laurierdwarsstraat 10 was van mijn vader,wanneer is deze slagerij begonnen en door wie Er moet ook nog een foto zijn van slagerij Aupers aan de palmdwarsstraat, maar ik kan hem niet vinden
Wat heb je dit leuk leuk en goed getypt. Ik sta versteld van je leuke verhaal! Je hebt leuke informatie er in gezet en ik denk dat iedereen dit eens moet gaan lezen! Tof!
Geboren in de rivierenbuurt en door het systeem van stadsvernieuwing beland in Almere, woon ik nu weer waar mijn hart ligt; Amsterdam. In oost ervaar ik het Amsterdam zoals ik dat 25 jaar geleden door meeverhuizing (met de ouders) naar Almere heb achtergelaten, multicultureel en puur. Als ik kijk naar de populariteit van zuid dan bloedt mijn hart. ‘Geld‘ en ‘hip‘ lijken sleutelwoorden te zijn geworden. Met de melkboer op de Amstelkade verdween ook de sociale cohesie. Daarvoor in de plaats vrat de nationale grootgrutter zich rond en konden ook de gewone bakkers hun broek niet meer ophouden. Het gevolg zien we in de sobere samenstelling van winkels (pricing) in combinatie met de nieuwe maatschappelijke klasse die daar woont. Een bevolkingssamenstelling die qua inkomen heterogeen is biedt gelukkig ruimte voor de kleinere dingen in het leven, tegen kleinere prijzen. De kleinschaligheid van de zgn. ‘witte enclave‘ ligt wat mij betreft ten grondslag aan het succes van oost. Men hoeft slechts te kijken naar andere buurten die eerder onderwerp waren in gentrification om te zien dat die buurten bijna schaamteloos zijn veranderd in ‘witte buurten‘ waar de prijs leidend is ten opzichte van het aanbod. Een stad waarvan bekend is dat bijna 50 procent kan worden gerekend tot de allochtone bevolking mág geen traditionele buurten laten veranderen in witte eilanden. Ik roem de architecten voor hun visie en hoop dat de laatste niet-hippe volksbuurt die wij binnen de stadsgrenzen hebben zich organisch mag blijven ontwikkelen. Ik hoop ook dat de sociale basis die in de jaren twintig en dertig van de vorige eeuw is gelegd in stand blijft. Dat de gezinnen die tijdelijk (tijdens de onvermijdelijke renovatie) in de grote omliggende gemeenten worden ‘gestald‘ alle ruimte en kansen krijgen op terugkeer...
Reaction to: Boodschappen doen in de…
Slagerij Aupers
hallo Hans ,ik stuur je nogmaals een berichtje Antonie had een slagerij opde Palmgracht 43 daar zijn ook zijn kinderen geboren,Toen opa Aupers trouwde met geertuida in1909 is hij de slagerij begonnen in de eerste Laurierdwarsstraat 10 dus waarom jij het nou steeds over 120 jaar hebt??? deze huizen kun je zien op stadsarchief amsterdam/beeldbank groetjes Henny
Reaction to: Boodschappen doen in de…
Slagerij Aupers 2e Laurierdwarsstraat 10
Ik ben voor een gedeelte opgegroeid, na schooltijd op de keizergracht. in de slagerij op de tweede laurierdwarssstraat 10
Uit school moest ik altijd naar de slagerij,want er was al vroeg genoeg te doen
Als 10 jarige stond ik al achter de vleeswaren snijmachine en als het rustig was achter het hakblok bij mijn vader.Tegen 6 uur moest dat hakblok altijd schoongemaakt met een grote staalborstel.
De winkel moest geschrobd en vers zaagsel op de grond.Als oudste zoon moest ik toch een beetje klaargestoomd worden om de winkel tzt over de nemen
Het is nog niet helemaal duidelijk wanneer deze slagerij is begonnen, we hebben wel een een foto van onze grootvader in de deuropening, omstreeks 1920 ? Volgens mijn vader heeft de slagerij 102 jaar bestaan steeds van oudste zoon op oudste zoon.Mijn broers ,maar voornamelijk ik als zg opvolger zagen deze overname al vroeg niet zitten en toen heeft mij vader in 1960 de slagerij verkocht aan de Bolsfabrieken en die hebben hem afgebroken. reageer maar ,misschien kan ik nog meer opschrijven.onder de titel van DE MEMOIRES VAN EEN SLAGERSZOON
Reaction to: Rijwielhandel Nieuwenhoff
Slagerij Aupers Palmdwarsstraat 2 en 2e Laurierdwarsstraat 10
aupers:
een slagerij aan de tweede laurierdwarsstraat 10 was van mijn vader,wanneer is deze slagerij begonnen en door wie
Er moet ook nog een foto zijn van slagerij Aupers aan de palmdwarsstraat, maar ik kan hem niet vinden
Reaction to: Rijwielhandel Nieuwenhoff
Slagerij Aupers Palmdwarsstraat 2 en 2e Laurierdwarsstraat 10
een slagerij aan de tweede laurierdwarsstraat 10 was van mijn vader,wanneer is deze slagerij begonnen en door wie
Er moet ook nog een foto zijn van slagerij Aupers aan de palmdwarsstraat, maar ik kan hem niet vinden
Reaction to: Verslag verhalen van vroeger…
RE: Verhalen van Vroeger
Hallo Rashed!
Wat heb je dit leuk leuk en goed getypt.
Ik sta versteld van je leuke verhaal! Je hebt leuke informatie er in gezet en ik denk dat iedereen dit eens moet gaan lezen!
Tof!
Lieve groetjes,
Maud
Reaction to: Verslag verhalen van vroeger…
Verhalen van Vroeger
Hallo, Rashed en Enise,
Wat hebben jullie er een leuk verhaal van gemaakt. Goed gedaan!!
Van mij krijgen jullie een dikke voldoende.
Lieve groetjes,
Elly van Mourik.
2885-500-333 By: Elly van Mourik
Reaction to: De Javastraat 2011: 'The…
Myke Joy Røstfeld
Geboren in de rivierenbuurt en door het systeem van stadsvernieuwing beland in Almere, woon ik nu weer waar mijn hart ligt; Amsterdam. In oost ervaar ik het Amsterdam zoals ik dat 25 jaar geleden door meeverhuizing (met de ouders) naar Almere heb achtergelaten, multicultureel en puur. Als ik kijk naar de populariteit van zuid dan bloedt mijn hart. ‘Geld‘ en ‘hip‘ lijken sleutelwoorden te zijn geworden. Met de melkboer op de Amstelkade verdween ook de sociale cohesie. Daarvoor in de plaats vrat de nationale grootgrutter zich rond en konden ook de gewone bakkers hun broek niet meer ophouden. Het gevolg zien we in de sobere samenstelling van winkels (pricing) in combinatie met de nieuwe maatschappelijke klasse die daar woont. Een bevolkingssamenstelling die qua inkomen heterogeen is biedt gelukkig ruimte
voor de kleinere dingen in het leven, tegen kleinere prijzen. De kleinschaligheid van de zgn. ‘witte enclave‘ ligt wat mij betreft ten grondslag aan het succes van oost. Men hoeft slechts te kijken naar andere buurten die eerder onderwerp waren in gentrification om te zien dat die buurten bijna schaamteloos zijn veranderd in ‘witte buurten‘ waar de prijs leidend is ten opzichte van het aanbod. Een stad waarvan bekend is dat bijna 50 procent kan worden gerekend tot de allochtone bevolking mág geen traditionele buurten laten veranderen in witte eilanden. Ik roem de architecten voor hun visie en hoop dat de laatste niet-hippe volksbuurt die wij binnen de stadsgrenzen hebben zich organisch mag blijven ontwikkelen. Ik hoop ook dat de sociale basis die in de jaren twintig en dertig van de vorige eeuw is gelegd in stand blijft. Dat de gezinnen die tijdelijk (tijdens de onvermijdelijke renovatie) in de grote omliggende gemeenten worden ‘gestald‘ alle ruimte en kansen krijgen op terugkeer...