In de Appel arts centre is nu de tentoonstelling Artificial Amsterdam te zien. Kunstenaar Barbara Visser heeft met foto's van een stuc plafond uit de collectie interieurs van het Amsterdam Museum een kunstwerk gemaakt dat nu in deze tentoonstelling te bezichtigen is.
Moving Rooms
Tapijt in Artificial Amsterdam
Enige tijd geleden heeft kunstenaar Barbara Visser foto’s gemaakt van een stuc plafond uit de collectie interieurs van het Amsterdam Museum; de 24 kratten met gipsen fragmenten zijn als een puzzel in elkaar gepast en toen van bovenaf gefotografeerd. Vervolgens is op basis van het beeldmateriaal een tapijt geweven dat nu te zien is in de tentoonstelling Artificial Amsterdam in De Appel, centrum voor hedendaagse kunst aan de Prins Hendrikkade 142. Omstreeks 1750 woonde Jan Agges Scholten, Heer van Aschat in dit pand en hij was degene die het stuc plafond in zijn oorspronkelijke vorm liet aanbrengen.
Omschrijving van het kunstwerk
In het boekje dat bij de tentoonstelling is verschenen wordt het werk als volgt beschreven:
Moving Rooms: Baroque ceiling (copy), Amsterdam Museum depot, 2013
Met een wandvullend tapijt gaat Barbara Visser terug naar de eerste bewoner van het pand van de Appel arts centre, de vermogende tabaksfabrikant Jan Agges Scholten, Heer van Aschat (1690-1772). Op de plek waar nu Vissers tapijt is te zien, liet hij een rijk gedecoreerde eet- en ontvangstkamer in modieuze Lodewijk XIV-stijl bouwen. De kamer had een groene wandbetimmering met vergulde accenten en een weelderig gedecoreerd plafond. Toen het pand in 1899 een schoolgebouw werd, besloot de gemeenteraad dat het veiliger was de Groene kamer naar het Stedelijk Museum te verhuizen, waar deze tot in de jaren zeventig te zien was als stijlkamer.
Tegenwoordig bevindt de betimmering zich in kisten in het depot van het Amsterdam Museum. Visser heeft deze kisten gefotografeerd en naar aanleiding van die beelden een wandtapijt laten weven, waarmee de stijlkamer in onverwachte vorm weer terugkeert op de oorspronkelijke locatie. Het tapijt ligt hier gedeeltelijk op grond, een verwijzing naar de achttiende-eeuwse gewoonte om kostbaar behang en wandtapijten te hergebruiken na een verhuizing, zelfs als een nieuwe ruimte daar niet geschikt voor was.
Visser laat zien dat historische artefacten niet altijd tot hun recht komen op een nieuwe locatie, maar ook dat een andere context en gebruik (het opgerolde tapijt op de vloer) van historisch materiaal een geheel nieuwe en onvoorziene uitdrukkingskracht met zich mee kan brengen.
Klik hier voor meer informatie over de tentoonstelling.
8 keer bekeken