“Maar ergens op stoffige harde schijven, tapes en cd-rom’s zitten de archieven verstopt van wat ooit was. De ‘huizen’, de postkantoren, de bibliotheken. Het is te hopen dat ze bewaard blijven want ze geven als een soort digitaal Pompeï een beeld van hoe in de jaren negentig van de twintigste eeuw over internet gedacht werd. Nu maar hopen dat de archeologen die dergelijk materiaal over twintig eeuwen opgraven niet denken dat het echte steden waren,” schreef Francisco van Jole in 2004 in zijn artikel Digitaal Pompeï. Eindelijk, het graven is (weer) begonnen! En we hebben nog geen idee of, en zo ja, wat we gaan tegenkomen op de servers die we inmiddels hebben teruggevonden.
De Archeologische Dienst 3.0
Met het project re:DDS pakken we de draad weer op van De Archeologische Dienst (1.0) die in 1997 al de eerste opgravingen verrichtte, en in 2004 het allereerste virtueel openluchtmuseum opende (2.0). Hiermee zetten we de werkzaamheden voort van de web-archeologen van het allereerste uur: Jeroen van Kan en Nina Meilof.
De doelstelling van de Archeologische Dienst omschreven zij in 2004 als volgt:
“Het is ons streven DDS te reconstrueren. Niet als levende gemeenschap uiteraard, want de functie die de stad had valt onmogelijk nog te herstellen, maar als historische stad, als monument voor de begindagen van het net. Dat doen we niet alleen om nostalgische redenen, maar vooral ook omdat DDS historische waarde heeft, zoals elke historische stad een historische waarde vertegenwoordigt, een waarde die naarmate de tijd verstrijkt alleen maar groter wordt. Wie over twintig, dertig jaar iets wil weten over welke functie internet speelde in de tweede helft van de jaren negentig, heeft aan DDS een rijke historische bron. En bovendien heeft ook het niet-virtuele leven van de jaren negentig zijn sporen nagelaten in de stad, van flipporage tot Eurotopdemonstranten, alles heeft zijn weerslag gevonden in sites, homepages en nieuwsgroepen. Althans, in intussen grotendeels verdwenen sites, homepages en nieuwsgroepen.”
Webmix - Archeologische dienst: Deel 1
Webmix - Archeologische dienst: Deel 2
Webmix - Archeologische dienst: Deel 3
Het project re:DDS sluit zich hier bij aan en gaat op zoek naar die historische waarde (3.0).
Allereerste opgravingen
Bekijk de eerste opgravingen:
- ‘Tijdelijke expositie’ van de Archeologische Dienst in 1997
“Tijdens opgraafwerkzaamheden in De Digitale Stad werden de resten blootgelegd van een oude stadspoort. Na enige dagen van voorzichtig graafwerk bleken onder die resten de nog oudere fundamenten schuil te gaan van de eerste stadspoort van De Digitale Stad. Aangezien op de plek waar de opgravingen zijn gedaan druk gebouwd wordt is nog onzeker of de resten blijvend zichtbaar zullen zijn.” “In deze veel te krappe ruimte van De Archeologische Dienst is een kleine expositie ingericht waar een aantal van de vondsten van onze archeologen tentoongesteld is. Ook enkele resten van de voormalige stadspoort van DDS zijn hier tentoongesteld, samen met wat materiaal dat bij eerdere opgravingen werd gevonden.”
- Bekijk ook de Presentatie DDS van DDS uit circa 1999 (flash 2,6Mb).
- ‘Virtueel openluchtmuseum’ van de Archeologische Dienst in 2004
“DDS wordt een virtueel openluchtmuseum. In samenwerking met De Waag opent de Archeologische Dienst een brievenbus waarin iedereen zijn of haar DDS-materiaal kan achterlaten.”
“Wonderlijk genoeg zijn van de meeste historische steden meer resten bewaard dan van DDS. Van Athene en Rome is meer overgebleven dan van DDS, wat toch wonderlijk is voor een stad die maar tien jaar heeft bestaan en nog maar zo recent is verdwenen. De stad is integraal overspoeld, als een soort virtueel Atlantis ten onder gegaan. Op het net komen hier en daar nog weleens resten bovendrijven, maar veel is het niet. Als virtueel archeoloog vind je vooral secundair materiaal. Het is alsof de luchtmacht per ongeluk een bom heeft laten vallen op het Paleis op de Dam en je voortaan alleen nog maar kunt beschikken over alle boeken, schaalmodellen en afbeeldingen van het paleis. Van het echte gebouw zijn alleen wat stenen overgebleven, wat fundamenten en verdwaalde ornamenten. Precies zo is het gesteld met DDS. De stad leeft uitsluitend voort in afbeeldingen, in teksten, in herinneringen van oud-bewoners.”
In het ‘Virtueel openluchtmuseum’ vind je een kleine archeologische collectie: brokstukken (een homepagina, De Metro, links, hardwaremuseum etc) en teksten.
Maak een kleine tour langs oude stadspoorten, pleinen en gebouwen:
Pure nostalgie
Luister nog eens naar hoe de DDS klonk: de modem inbeltonen naar 020-6225222: ringtone1 en ringtone2 (bewaard door Opendomein.nl).
Opgraving: Wat is precies een huis in de digitale stad?
“Een huis in De Digitale Stad is een verzameling bestanden die tezamen een homepage vormen. Op een homepage kun je wat over jezelf vertellen, iets over je schoonmoeder, iets over je hobby, eigenlijk alles. Mensen die door de stad komen surfen, die kunnen dan jouw huis bekijken. Zij zien dus die foto van je schoonmoeder, de kat van de buren, en die fantastische hobby van je. Zo’n pagina is wereldwijd op te vragen, dus ook Tante Agaat in Australie kan je nu de vakantiefoto’s laten zien.” Bron: Web.archive.org
Media
96 keer bekeken