Op de foto zien we de drie hoofdrolspelers op de officiële opening: museumdirecteur Simon Levie, burgemeester Samkalden en koningin Juliana. Ze betreden hier de marmeren vloerkaart met de plattegrond van Amsterdam, een geschenk van de firma Deenik, aannemer tijdens de verbouwing.
Lovende reacties
De publieke belangstelling voor het nieuwe (toen nog) Amsterdams Historisch Museum was bijzonder groot en uit tal van reacties bleek dat het museum menige Amsterdammer met trots vervulde. Ook in de museumwereld oogstte het museum, ook internationaal, veel lof voor de manier waarop de geschiedenis van Amsterdam werd gepresenteerd. In deze blog laten we enkele foto’s van die ‘vaste opstelling’ uit 1975 de revue passeren.
Lampjeskaart
Op deze foto zien we meteen een publieksfavoriet: de ‘lampjeskaart’. In de glazen bak zag je de groeikaart van Amsterdam, met de ruimtelijke ontwikkeling van de stad vanaf het ontstaan tot aan 1975. Deze chronologische presentatie was gekoppeld aan de inwonertallen, die je kon aflezen op de verticale zuil.
Warmoesstraat 16de eeuw
Veel interesse was er ook voor de presentatie van de Warmoesstraat in de 16de eeuw: een zeven meter lange schildering van Frits Müller. Op basis van een studie van collega Renée Kistemaker werd deze belangrijkste straat in het Amsterdam van destijds ik kaart gebracht. Wie woonden er? Welke beroepen hadden de bewoners? Het onderwerp ‘opkomende handelsstad werd op deze manier persoonlijker en tastbaarder gemaakt.
Amsterdam bevaart de zeven zeeën
In de routing van het museum was deze zaal destijds de eerste van de zalen over de 17de en 18de eeuw. We zien een aard- en hemelglobe, cartografische meesterwerken van Willem Jansz. Blaeu, hierachter een portret van zijn zoon en opvolger, naast een reeks zeegezichten. Het is een klein voorbeeldje van iets wat het nieuwe museum typeerde: de variëteit aan objecten. En ook hier was er een ‘lampjeskaart’: met drukknoppen voor de routes over de wereldzeeën én voor het wereldwijd opgebouwde netwerk van handelscontacten; als je alle knoppen indrukte, leek het een kerstboom.
Welvaart en kanonnen
Ook in deze zaal was er een mix van objecten en spullen die je kon zien. Zo waren de pakhuizen in het klein nagebouwd en volgestouwd met een breed scala van handelswaren van destijds. De titel van deze zaal ‘Welvaart en kanonnen’ is een indicatie voor de kritischer geworden tijdgeest. Niet alleen aandacht voor De Gouden Eeuw goudomrand, maar ook voor bepaalde kanttekeningen bij het verkrijgen van die welvaart.
De titel van een andere zaal was ‘Arm en rijk’; hier kon je het beeld zien van een levensechte bedelaar, vervaardigd in opdracht van het museum naar een tekening van Rembrandt , door Madame Tussaud.
De bovenstaande voorbeelden geven een indruk van wat onze voorgangers in het Amsterdam Museum voor ogen stond: het maken van een hoogwaardig, boeiend museaal verhaal over Amsterdam door de eeuwen voor een breed publiek. Naar we hopen hebben we, op deze verjaardag van het Amsterdam Museum, in deze blog hier een kleine impressie van kunnen geven.