Kinderen spelen graag bij de acht bronzen lammetjes en zitten er op. Ik kan mij herinneren dat mijn broer altijd op het eerste lammetje ging zitten. Maar ik had meer sympathie voor het laatste lammetje dat de groep niet kon bijhouden en - in mijn beleving - zielig door zijn pootjes is gezakt.
Nog steeds als ik op het Osdorpplein loop zie ik de kinderen van nu dit stukje kunst gebruiken voor hun eigen fantasie. En nog steeds zijn er kleine meisjes die net als ik zorg dragen voor het laatste lammetje.