Indira Brug (41), Tassenmuseum Hendrikje
De eerste keer dat ik in het Tassenmuseum kwam, was ik direct verkocht door de sfeer en de kunstvoorwerpen. De Amerikaanse pastelkleurige clutches uit de jaren dertig zijn net snoepgoed. De tassen in de periode van de 16e tot en met de 19e eeuw zijn gemaakt met zoveel oog voor detail, waarbij er is gezocht naar oplossingen voor praktische problemen. Zo was dameskleding in de 17e en 18e eeuw nog niet voorzien van binnenzakken. Maar onder die wijde japonnen konden vrouwen onzichtbaar verborgen, een of twee losse dijzakken dragen. Via een opening aan de zijkant van de japon kon de vrouw bij haar persoonlijke bezittingen.
De museumcollectie is een weerspiegeling van de maatschappelijke ontwikkelingen en de wijze waarop het leven van de vrouw is veranderd. De toenemende deelname van de vrouw aan het arbeidsproces, stellen andere eisen aan een tas. Een sierlijk, verfijnde maar kwetsbare tas voldoet niet aan de eisen van alledag. Een tas moet tegenwoordig vooral ook praktisch zijn en tegen een stootje kunnen. En dat zorgt weer voor ander materiaalgebruik en nieuwe vormgeving. Als vormgever werk ik veel alleen. Mijn ideeën op het gebied van productontwikkeling, textiel en print ben ik momenteel aan het uitwerken. Vrijwilligerswerk is voor mij een fijne afwisseling, ook omdat ik hier onder de mensen ben als ik in de museumwinkel werk. Bovendien ben ik omringd door mijn grote liefde: unieke museale tassen.